Ja het is zover!! Mijn laatste sapje als avondmaal. Je mag best weten dat het enorm zwaar is geweest, om maar meteen met de deur in huis te vallen. Het was de bedoeling om drie dagen lang op drie sinaasappelsapjes per dag te leven. Ik mag daarentegen morgen, officieel dag drie, al beginnen met opbouwen. Dit komt omdat ik de switch van suiker- naar vetverbranding al na één dag had gemaakt en omdat mijn weegresultaten al perfect zijn na deze dagen. Elke ochtend plas ik op een urinestripje die nauwkeurig in een kleur aangeeft in welk stadium ik ben. Eigenlijk heb ik wel drie sapdagen gehad, want de laatste afbouwdag bestond ook alleen uit sapjes, maar dan uit twee glazen per maaltijd.
Ik ging heel opportunistisch en makkelijk denkend deze sapdagen in, alsof ik het wel even ging doen. Maar dit is toch wel echt iets dat mij voor goed bijblijft en waar ik achteraf rete trots op kan zijn! Vooral de eerste dag was echt even doorbijten. Je lichaam is dit gewoonweg niet gewend, ook al bouw je toch af naar de vastendagen en je de laatste afbouwdag ook op sapjes hebt geleefd. 's Ochtends had ik het gevoel dat ik alles wel aan kon. Ik begon de dag met 30 minuten op de loopband op een hartslag van om en nabij 140. Toen ik thuis kwam merkte ik pas dat mijn lichaam keihard aan het knokken was. Koud, rillingen, duizelig. Dit was een pittige dag. Gelukkig was dit op Tweede Pinksterdag en hadden we niets op de planning. We zijn om 21.00 uur naar bed gegaan om snel naar de volgende dag te mogen.
Op dag twee was het daarentegen prima te doen. Natuurlijk houd je je hongermomenten en word je stapelgek als je langs de Griek loopt en wat aroma's naar binnen gesnoven krijgt. Gelukkig heb je je resultaten die je keihard motiveren om dit door te zetten. Drie kilo puur buikvet is er bij mij al verdwenen in enkel een paar dagen. Dit doet je goed realiseren om nog even door te knallen tot het eind. Dat Griekje komt later wel, als ons lichaam het weer aan kan. Ook deze dag zijn we lekker vroeg gaan slapen om de volgende dag eindelijk weer iets te mogen eten. Mijn maag begint nu zelfs te knorren omdat ik aan morgen denk hmm..
Al die positieve ervaringen die je op Sportvasten zelf vindt zijn dus iet wat overdreven. Het is zeker niet makkelijk, houd dat in je achterhoofd. Ik heb de mening, samen met veel andere kandidaten die ik op internet heb opgezocht, dat de vastendagen echt heel zwaar zijn en dat je erg veel discipline moet hebben om dit door te zetten. Daarnaast geeft dit dus een extra groot positief gevoel achteraf. Je hebt het wel even gedaan, ook al was het echt heel pittig! Je waardeert zo veel meer het goede eten na deze vastendagen. Als ik een bordje groente nu voorgeschoteld kreeg zou ik echt in mijn handjes klappen van blijdschap. Dit is dus ook iets voor op de langere termijn. Je gaat weer positief en gezond met eten om na dit traject en je bent op korte termijn al een enorm stuk afgevallen. Dit brengt dus ook echt een verandering in je gedachten mee!
Tot zo ver de vastendagen. It's a pity, maar ik heb het overleefd! Over een paar dagen zal ik over de laatste afbouwdagen vertellen en natuurlijk over wat mijn eindresultaat is geworden. Keep an eye on it..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten